„ (…) i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze…” Dz 2,17
„Troszczcie się o dary duchowe, szczególnie zaś o dar proroctwa” 1Kor 14,1
W szerokim sensie proroctwo to każdy głos, który mówi nam o Bogu np. nauczanie Kościoła, głoszenie Słowa Bożego, lektury duchowe, rozmowy o Bogu, dobre przykłady, upomnienia rodziców, przełożonych.
Proroctwo w sensie ścisłym to specjalna wiadomość z nieba. To przekaz radości, światła, napomnienia, odwagi, pocieszenia i nadziei. To głos samego Jezusa, który chce mówić do nas, oprócz tradycyjnych sposobów, także poprzez Ducha Świętego. Posługuje się przy tym ludźmi, podsuwając słowa, które są zrozumiałe dla wszystkich. Proroctwo jest weryfikowane na spotkaniach modlitewnych. Jeden z obecnych może poczuć w pewnym momencie potrzebę powiedzenia czegoś. Słowa te dodają nadziei i pociechy, tak też pojmował to św. Paweł: „Ten zaś kto prorokuje, mówi ku zbudowaniu ludzi, ku ich pokrzepieniu i pociesze” 1Kor 14,3. Czasem może się zdarzyć, że w proroctwie będzie zawarty element ujawnienia wydarzeń przyszłych, ale cel pozostaje ten sam, dodać odwagi i nadziei. Gdy się tak stanie odsłaniany jest tylko splot wydarzeń. Nie są natomiast narzucane pewne sposoby postępowania i reakcje na te przyszłe zdarzenia.
Proroctwa nigdy nie są rozkazami, czy narzucaniem woli. Są to co najwyżej delikatne upomnienia, które są pełne miłości.
Jakie cechy powinno mieć proroctwo, aby wiedzieć czy jest ono autentyczne czy też nie?
1)Powinno zostać osądzone przez wspólnotę której został dany dar rozeznawania od Ducha Świętego
2)W treści proroctwa powinny być elementy dodające odwagi, pocieszające, łagodzące, wlewające w serce nadzieję, jeśli proroctwo zawiera groźby, wyrzuty, przepowiednie kar, zasiewając strach, przygnębienie powinno zostać uznane za fałszywe.
3)Głównym celem powinna być chwała Boża
4)Co do autentyczności proroctwa dotyczącego przyszłości powinniśmy podchodzić z ostrożnością i pewną rezerwą
5)Treść konkretnego proroctwa musi być zgodna z Pismem Świętym i nauczaniem Kościoła
6) Treść proroctw jest prawdziwa gdy prowadzi nas ku życiu nadprzyrodzonemu, rozwija w nas miłość do Chrystusa
Na podstawie S. Falvo “Przebudzenie charyzmatów”